To największy ceglany obiekt sakralny na świecie. Budowa tej bazyliki rozpoczęła się w 1379 roku. Prace murarskie zostały powierzone Henrykowi Ungeradinemu. W okresie późniejszym pracami tymi kierowali Hans Brandt oraz Henryk Haetzl. Największe zniszczenie świątyni nastąpiło w okresie II wojny światowej. Wtedy spłonął dach oraz runęła część sklepień. Ten budynek sakralny charakteryzuje się trójnawową halą, prezbiterium, efektownymi sklepieniami (występują sklepienia sieciowe oraz sklepienia kryształowe). Najcenniejszym zabytkiem świątyni jest tryptyk autorstwa Hansa Memlinga pod tytułem „Sąd Ostateczny”. Właściwie we wnętrzu bazyliki znajduje się kopia tego słynnego obrazu, oryginał mieści się w Muzeum Narodowym w Gdańsku. Inne cenne zabytki bazyliki to między innymi: Ołtarz Jerozolimski, Zegar astronomiczny, Rzeźba Pietá, Tablica Dziesięciorga Przykazań, Ołtarz główny, Rzeźba Pięknej Madonny, Nagrobek Szymona i Judyty Bahrów. Organy świątyni, które posiadają czterdzieści sześć głosów, wybudowane zostały w roku 1985. Natomiast na wieży bazyliki mieszczą się dwa dzwony. Ks. Stanisław Bogdanowicz pełni rolę proboszcza tej bazyliki od roku 1979.
