Kościół Najświętszego Zbawiciela

Druga świątynia w Ustce została poświęcona w roku 1888. Ten początkowo protestancki kościół został po II wojnie światowej włączony do kościoła katolickiego. Natomiast pierwszym kościołem w tej nadmorskiej miejscowości był kościół pod wezwaniem św. Jana Chrzciciela i św. Mikołaja. Świątynia została pod koniec wieku dziewiętnastego rozebrana z powodu małej liczby miejsc siedzących. Osiemnastego maja 1885 roku dokonano wmurowania kamienia węgielnego pod nową świątynie. Kierownikiem budowy był Franz Draheim. Organy kościoła zostały wybudowane przez organmistrza Völknera. Kościół Najświętszego Zbawiciela wybudowano w neogotyckim stylu. Konsekracja świątyni miała miejsce dziesiątego lipca 1888 roku. W tej uroczystości wzięli udział również przedtawicele władz kościelnych, przyjezdni oraz Wilhelmini ze Szczecina. W kościele znajdowało się osiemset miejsc siedzących. We wnętrzu kościoła znajdują się między innymi: dwa obrazy pochodzące z siedemnastego wieku, krucyfiks z roku 1752, protestanckie empory oraz nowoczesne dziełom czyli witraż przedstawiający Chrystusa, który ratuje z fal morskich św. Piotra.